Elke tweede maandagavond van de maand is er in activiteitencentrum Reel een AD(H)D-café voor volwassenen met een bijzonder brein.
Door Anke Manschot – Wijkkrant Jordaen & Gouden Reael
Vanwege de privacy van de bezoekers mag de wijkkrant geen reportage in het AD(H)D-café maken. Daarom spreek ik apart af met organisator Marion en met twee stamgasten van het trefpunt voor mensen met ADHD en ADD. Marion (65), ex-radio programmamaakster, is medeoprichter van dit Amsterdamse café dat in 2015 de deuren opende. Het initiatief werd genomen door Impuls & Woortblind, belangenvereniging voor mensen met ADHD, ADD, Dyslexie en Dyscalculie.
Veel herkenning in het AD(H)D-café
De maandelijkse ontmoetingen van het lotgenotencontact vonden aanvankelijk plaats in bovenzaaltjes van cafés. “Gelukkig kunnen we sinds 2018 in Reel terecht, waar het rustiger is.” Nee, ze heeft zelf geen speciaal brein, maar haar 36-jarige zoon wel. Pas als volwassene werd via een test ontdekt dat hij ADD heeft. “Mijn zoon is intelligent, maar liep toch vast in zijn studie.” Als tiener kwam hij vaak te laat op school en miste hij de deadline voor werkstukken. Niet omdat hij laks en lui is, maar vanwege de manier waarop zijn hersenen werken.” Marion organiseert het café samen met twee ervaringsdeskundigen met ADD. Zijzelf is vanwege haar gestructureerde brein de “regelneef” van het trio. “Er komen veel jongeren naar het café, maar ook mensen van in de zestig”, vertelt Marion. Geregeld zijn er gastsprekers over onderwerpen als mindfulness en meditatie, voeding, en medicatie. Ook zijn er vaak
kringgesprekken.
Stamgast Ivo (67), weduwnaar: “Bij mij is de diagnose ADD pas in 2014 gesteld door een psycholoog van PsyQ. Ik had altijd problemen op school en op het werk. Hield het nergens lang vol. Op mijn 27ste had ik al een burn-out. Ik was vergeetachtig en kon me niet goed concentreren. Ik was ook altijd alles kwijt en had het gevoel nooit iets goed te doen.” De diagnose ADD was voor hem een eyeopener. “Toen viel het kwartje.” Twee jaar geleden bezocht hij voor het eerst het AD(H)D-café. “Een heerlijk warm bad. Geen oordelen en veroordelen, nee, gewoon naar elkaar luisteren. En ook veel herkenning, bijvoorbeeld over problemen op het werk.”
Ivo slikt medicijnen tegen ADD en heeft een coach die hem helpt met het opruimen van zijn huis.
Marieken (48), die in 2011 tijdens een traject in de geestelijke gezondheidszorg de diagnose ADHD kreeg, bezoekt het lotgenotencafé vanaf het begin. Ze heeft een wetenschappelijke opleiding voltooid, maar het lukt haar niet werk op haar niveau vol te houden. Ze komt net rond van haar baantjes als huishoudelijke hulp en als telemarketeer voor goede doelen. “Daar ben ik wel eens gefrustreerd over, omdat ik weet dat ik meer in mijn mars heb. Maar ik ben blij dat ik meedoe in de maatschappij. Door de diagnose ADHD snap ik mezelf beter. Ik begrijp nu bijvoorbeeld waarom ik tijdens een schoolreisje naar het buitenland als enige
mijn paspoort was vergeten.” Net zoals Ivo slikt ze medicijnen om de chaos in haar hoofd te beteugelen. Ze geniet van de kringgesprekken in het café en steekt het nodige op van de gastsprekers. “Zo heb ik van een lezing over voeding onthouden dat zaden, noten, pitten, rode peper, fruit en veel groenten erg goed voor ons zijn.” Ze is enthousiast over Renee Snijder van coachingbureau Stormvogel, een van de gastsprekers bij wie ze twee workshops volgde. “Zij benoemt ook onze positieve kanten. Mensen met ADD en ADHD zijn vaak heel creatief en kunnen goed out of the box denken. Daar word ik blij van.”
(bron: Jordaen & Gouden Reael,pag 8)
Hartelijke groet,
Marion, Paul en Ine
Meer over ons cafe: https://impulsenwoortblind.nl/adhd/adhd-cafe/amsterdam/
