Het vinden van het ‘juiste’ medicijn is niet de rode draad in mijn ADHD-zoektocht geweest. Er zijn een aantal andere factoren erg belangrijk in het bevorderen van de kwaliteit van mijn leven met ADHD. Zo heb ik altijd geprobeerd voldoende sport te beoefenen (fitness, voetbal, hardlopen). Hiernaast heb ik veel geoefend met de uitdagingen van het dagelijks leven: plannen, afspraken nakomen, time management etc. Dit kunnen de medicijnen niet voor je doen, dit vergt oefening en ‘’trial and error’’.
Geef niet op en zoek uit wat voor jou werkt
Misschien wel het belangrijkst voor mij, was het praten over mijn situatie. Ik heb veel gepraat en was niet gauw tevreden met hoe het ging, waardoor ik uiteindelijk veel middelen en methodes heb geprobeerd om mijn ADHD te controleren. Dit zou ik sowieso graag meegeven aan iedereen: geef niet op en blijf zoeken naar betere middelen om je leven zo aangenaam mogelijk te maken!
Perfectie bestaat niet
Ook al vind ik dat je nooit moet opgeven om te streven naar het beste resultaat, toch is de belangrijkste les geweest dat een perfecte uitkomst niet bestaat. Ik zal me moeten focussen op de positieve kanten van de oplossing en dit zo veel mogelijk tot in positieve resultaten uitbuiten. Concreet betekent dit voor mij dat ik me, met de huidige middelen, redelijk kan concentreren en mijn persoonlijkheid grotendeels behoud. Het is voor mij voldoende om mijn werk goed te kunnen doen, mijn ambities achterna te kunnen gaan, sociaal te zijn, mijn humor te hebben en voldoende leuke vrienden te erop na te houden. Deze combinatie maakt mij gelukkig als persoon en zou ik niet kunnen bereiken zonder medicatie. Mijn werkzaamheden en drukke leven vergen simpelweg teveel scherpte en focus. Ik ben tevreden met het compromis dat ik heb gemaakt!
Wel of geen medicatie? Het is niet zo zwart-wit
Hoe draagt mijn verhaal bij aan de altijd lopende discussie over ‘’wel of geen medicijnen tegen ADHD’’? Naar mijn mening hoeft er hierover geen discussie meer gevoerd te worden, simpelweg omdat het antwoord niet WEL of NIET is. Of je als ‘’patiënt’’ medicatie neemt, is strikt afhankelijk van jouw persoonlijke ambities en doelen. Als je graag actief wilt studeren en boeken door wilt ploegen om een onderzoek tot een goed einde wilt brengen, dan kun je de concentratie hard gebruiken en is medicatie als hulpmiddel geen overbodige luxe. In het geval dat je volkszanger wilt worden, de menigte moet entertainen en een manager hebt die de financiën en planning voor je regelt, dan ben je in deze carrière waarschijnlijk beter af zonder medicijnen.
Daarom raad ik aan: bepaal je ambities en doelen, bepaal wat jou gelukkig maakt en wat je belangrijk vindt in je leven en ga vervolgens proberen. Uiteindelijk ontdek je wat medicijnen voor invloed op je hebben en wanneer jij je goed voelt. Als ik kijk naar mijn eigen situatie zeg ik: geef medicijnen een kans en luister goed naar je eigen gevoel. Zie je jezelf je doelen, ambities en idealen bereiken met de pillen, of is de kans groter zonder?
Hebben mensen zonder ADHD dan wel een perfect leven?
Het begin van de zoektocht zou altijd moeten zijn: maak een compromis, er is geen perfecte situatie en ELK VOORDEEL HEB Z’N NADEEL! Met dat in je achterhoofd, is het helemaal niet zo erg om ADHD te hebben en hier wel of geen medicijnen tegen te slikken. Laten we eerlijk zijn: hebben mensen zonder ADHD een perfect leven zonder compromis? Het antwoord is wat mij betreft: nee. De overdracht van dopamine in hun hersenen verloopt slechts soepeler, that’s all.
Thomas
