Natuurgebieden, parken, bomen en tuinen vormen een vluchtheuvel voor de geest. Er is robuuste wetenschappelijke steun voor deze veronderstelling. Ook kleine beetjes natuur dragen bij aan overprikkeling van ons aandachtssysteem en helpen om sociale stress het hoofd te bieden. Een korte wandeling of een uitzicht op een groen bladerdak helpt reeds om cognitieve functies te herstellen en sociaal te functioneren.
en dit:
Kinderen met ADHD zijn extra gevoelig voor het zintuigelijke bombardement van de stedelijke omgeving. En hebben daarom extra veel baat bij bomen en planten. Na een wandeling van twintig minuten door een park werd bij hen een aanmerkelijk hogere gerichte aandacht gemeten dan na een wandeling van twintig minuten door een woonbuurt of een stadscentrum. Onderzoekers bepleiten ‘een dagelijkse dosis natuur’ als vast onderdeel in de begeleiding van deze groep kinderen.
Twee fragmenten uit een boeiend verhaal over de impact van ‘een beetje natuur’ op de menselijke geest, stemming en aandacht. En over de impact van het opgroeien in een stedelijke omgeving zónder veel natuur. Geschreven door Mark Mieras, wetenschapsjournalist.
Lees zijn hele verhaal, waarin hij vele onderzoeken aanhaalt om zijn betoog te onderbouwen. De moeite waard!
