Onderzoek naar de positieve aspecten van ADHD heeft de Open Science award 2022 gewonnen. Het onderzoek kwam tot stand in samenwerking met Impuls & Woortblind. Deze prijs erkent onderzoek dat gebruik heeft gemaakt van open science. Open science staat voor de transitie naar een nieuwe, meer open en inclusieve manier van het uitvoeren, publiceren en evalueren van wetenschappelijk onderzoek. Centraal in dit concept staat het streven naar meer samenwerking en transparantie in alle onderzoeksfasen. Dit jaar ligt de nadruk op ‘societal engagement’, een van de belangrijke pijlers van open science.
Co-creatie van Radboud onderzoekers en Impuls & Woortblind
Het ADHD onderzoek was van begin tot einde een co-creatie van Radboud onderzoekers Lessa Schippers, Lisa Horstman, Janneke Zinkstok, Jeanette Mostert, Corina Greven en Martine Hoogman, en Rob Pereira en Hans van de Velde van Impuls & Woortblind. Het bleek een succesvolle formule voor het genereren van nieuwe kennis over positieve aspecten van ADHD. De prijs werd op donderdag 1 september uitgereikt door de Minister van Onderwijs, Cultuur en Wetenschap Robbert Dijkgraaf op het Open Science Festival in Amsterdam.
‘Niet over ons, maar met ons’
Impuls & Woortblind is enorm trots op deze erkenning van dit belangrijke onderzoek. ‘Niet over ons maar met ons’ was de kernboodschap waarmee leden van onze Expertisegroep in 2018 in gesprek gingen met de onderzoekers van Radboud Universiteit. Dit prachtige onderzoeksproject is daaruit voortgekomen.
Lees hier de inzending van het onderzoek over de positieve kanten van ADHD en hoe Impuls & Woortblind én onze leden hieraan hebben bijgedragen. Onderstaand twee mooie quotes uit deze inzending, die duidelijk maken hoe waardevol de samenwerking tussen wetenschappers en een belangenvereniging kan zijn!
De samenwerking resulteerde in een compleet nieuwe en inspirerende onderzoeksvraag, zowel voor de onderzoekers als mensen met ADHD zelf:
For the members of Impuls & Woortblind and people with ADHD in general, our collaboration was a way to get their question answered in a rigorous scientific manner, giving rise to new evidence-based information and simultaneously empowering people with ADHD. For us as researchers, the collaboration with I&W resulted in a highly relevant research question of our target population. This gave a lot of energy to the research team but also to people participating. Moreover, it led to a better questionnaire, and to new perspectives on our results. Working together gave us a platform to get inspiration for research, engage participants and meaningful interpretations of the findings as they came from the study participants themselves.
Hoe wij de onderzoekers verder lieten kijken dan alleen in termen van het ‘stoornisdenken’:
Science-based language is often deficit-based, this caused friction in communication, and we learned to shift to more balanced language that embraces strengths of people without failing to acknowledge impairment. Learning to understand each other’s language, and accepting and embracing our differences has helped us overcome this barrier.
2 reacties. Reactie plaatsen
Hoera, wat een klinkend resultaat voor de onderzoekers én Impuls&Woortblind!
Met dank voor de inzet van Hans vd Velde en Rob Perreira.
Fantastische eerste stap dat nu onderbouwd op een rijtje staat hoe doelgroepers zelf denken over hun positieve kanten.
Op naar stap 2: vertaling van de positieve én problematische aspecten bij de doelgroepers in termen van percentages. Ik heb wel vaker rijtjes positieve aspecten gezien, maar eigenlijk steevast zonder bronvermelding. Het lijkt wel eens op jezelf de hemel inprijzen. Ik wil feiten, en daarvoor zijn de aanknopingspunten nu voorhanden.
En dan naar stap 3: Een diagnosebeeld van AD(H)D dat standaard checkt op de (voornaamste) positieve én negatieve kenmerken. De positieve horen dan voortaan bij de standaard beeldvorming. Of dat het beste via de DSM6 loopt, overzie ik niet.
Tot slot stap 4: behandelaars wijd en zijd bekend maken met de verbrede diagnose, waarmee behandelaars én hun cliënten bij het terugdringen van de nadelen natuurlijk meteen gebruik kunnen/zullen maken van iemands extra sterke kanten als compensatie of hulpmiddel. Die zijn dus bij voorbaat al in kaart gebracht.
Hmm… ik vrees dat ik stadium 4 niet meer meemaak… 😉
Wat blijk ik naïef te zijn geweest. Ging er volledig vanuit dat het al standaard wás… En het integreren van baanbrekend onderzoek zoals dat van Sandra Kooij iets is dat men snel weet te vinden… Maar helaas. Is het dan stap 4B of al stap 5 wanneer ik iets mompel over: graag dit ook meenemen in de GGZ standaard, het onderwijs in het algemeen, evenals de opleidingen in de hoek van zorg & welzijn/ medisch/ therapeutische/psychologisch/pedagogisch. En uiteraard op internet breed toegankelijk maken.