Dyscalculie
Dyscalculie komt ongeveer net zo veel voor als dyslexie, bij zo'n 3-4 procent van de mensen. Maar het wordt nog altijd minder goed herkend dan dyslexie. Wat is dyscalculie eigenlijk? Dat lees je hieronder. Of bekijk meteen onze antwoorden op onderstaande vragen:
- Hoe weet je of je dyscalculie hebt?
- Hoe zit het met dyscalculie bij volwassenen?
- Soms ontstaan rekenproblemen door een andere leerstijl
- Is dyscalculie erfelijk?
Wat is dyscalculie?
Mensen met dyscalculie hebben moeite met de betekenis van getallen, met getallen lezen, tellen, benoemen en het toepassen van rekenregels. Dit zijn de kenmerken van dyscalculie.
Drie criteria
Net als bij dyslexie worden bij het vaststellen van dyscalculie de volgende drie criteria gehanteerd:
1) Significante achterstand – Er is sprake van een ernstige achterstand op één of meer rekendomeinen (bijvoorbeeld temporekenen of hoofdrekenen). Dit wordt vastgesteld met gevalideerde rekentoetsen.
2) Didactische resistentie – ook na gerichte extra instructie blijft de achterstand bestaan.
3) Niet uit andere factoren te verklaren – de rekenproblemen zijn niet te verklaren uit voorafgaand onderwijs, intelligentie of een zintuigelijk probleem.
Impact op het dagelijks leven
Dyscalculie heeft een grotere impact in het dagelijks leven dan veel mensen denken. Simpelweg omdat er veel meer getallen, tijdsaanduidingen etc. op ons afkomen dan we in de gaten hebben. Zeker als je niet weet dat je dyscalculie hebt, kan het, naast praktische problemen met school, werk en dagelijks leven, ook zorgen voor een negatief zelfbeeld. Want je bent niet dom en toch wil alles met getallen gewoon niet lukken.
Managen en benutten
Als je dyscalculie hebt, kan de diagnose je helpen om inzicht te krijgen. Ook kan school helpen, als de diagnose al in de kindertijd wordt gesteld.
Een rekenwonder word je waarschijnlijk nooit. Maar je kunt er bijvoorbeeld wel mee in het onderwijs werken. Zo laten de verhalen van Sophie en Anne zien.
Meer weten?
Check onze kijk-, luister- en leestips over dyscalculie
